ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, ΟΧΙ «ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ»! ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ!

ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΛΟ

1ο Φεστιβάλ Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων για την Παγκόσμια Ημέρα του Πρόσφυγα

(Με την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες )

20 Ιουνίου 2010
Πλατεία Κουμουνδούρου
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Το 2001 ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από την υπογραφή της Σύμβασης της Γενεύης, που αφορά στο νομικό καθεστώς των προσφύγων, ανακήρυξε την 20η Ιουνίου “Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων”. Σκοπός της ημέρας αυτής είναι η ενημέρωση σχετικά με την ιδιότητα του πρόσφυγα καθώς και η ευαισθητοποίηση για τα προβλήματα, που αντιμετωπίζει αυτή η ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα συνανθρώπων μας.

 

Μπέρτολτ Μπρεχτ      

                                        
Για τον όρο «μετανάστες»

Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν:
«Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε
και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ΄ναι, μα εξορία.
Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά
στα σύνορα,
προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό
σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη, πνίγοντας μ’ ερωτήσεις
κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα
ν’ απαρνιόμαστε,
χωρίς να συχωράμε τίποτ’ απ’ όσα έγιναν, τίποτα δε συχωράμε.
Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμ’ εδώ
τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ’ τα στρατόπεδά τους. Εμείς
οι ίδιοι
μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχους, που κατάφερε
τα σύνορα να δρασκελίσει. Ο καθένας μας,
περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα,
μαρτυράει την ντροπή που τη χώρα μας μολεύει.
Όμως κανένας μας
δε θα μείνει εδώ. Η τελευταία λέξη
δεν ειπώθηκε ακόμα

Μπ. Μπρεχτ, Ποιήματα, μτφρ Μάριος Πλωρίτης, Θεμέλιο