Ο Ορέστης , του Γκάτσου και του Χατζιδάκι

Φετχιέ Τσετίν (Fethiye Çetin ) « η γιαγιά μου »

Φετχιέ Τσετίν (Fethiye Çetin ) « η γιαγιά μου » εκδόσεις Πατάκη, 2007, μετάφραση Φραγκώ Καράογλαν.

 Όταν η Φετχιέ Τσετίν μεγάλωνε σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Τουρκίας, είχε την εικόνα της γιαγιάς της ως μιας ευτυχισμένης και αξιοσέβαστης μουσουλμάνας νοικοκυράς. Πέρασαν δεκαετίες μέχρι να της αποκαλύψει η ίδια την αλήθεια: Γεννήθηκε χριστιανή και Αρμένισσα, το όνομά της ήταν άλλο, οι περισσότεροι άντρες στο χωριό της σφαγιάστηκαν το 1915 και τα γυναικόπαιδα του χωριού στάλθηκαν σε πορεία θανάτου. Εκείνη την έσωσε (αρπάζοντάς την από την αγκαλιά της μάνας της) ένας Τούρκος αξιωματούχος, που έγινε ο πατέρας της. Αυτό που ήξερε η γιαγιά ήταν πως είχε ακόμη συγγενείς στην Αμερική. Θα μπορούσε η Φετχιέ να τη βοηθήσει να τους εντοπίσει προτού κλείσει τα μάτια της ;  Σε αυτήν τη συγκλονιστική μαρτυρία, η Φετχιέ Τσετίν σπάει τη σιωπή, σε μια χώρα όπου η γενοκτονία των Αρμενίων απλώς δεν έχει συμβεί... (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

24 Απριλίου 1915 , η γενοκτονία των Αρμενίων

" Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος " , Ελένη Βακαλό

Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ

Θα σας πω πώς έγινε
Έτσι είναι η σειρά

Ένας μικρός καλός άνθρωπος αντάμωσε στο
δρόμο του έναν χτυπημένο
Τόσο δα μακριά από κείνον ήτανε πεσμένος και λυπήθηκε
Τόσο πολύ λυπήθηκε
που ύστερα φοβήθηκε

Πριν κοντά του να πλησιάσει για να σκύψει να
τον πιάσει, σκέφτηκε καλύτερα
Τι τα θες τι τα γυρεύεις
Κάποιος άλλος θα βρεθεί από τόσους εδώ γύρω,
να ψυχοπονέσει τον καημένο
Και καλύτερα να πούμε
Ούτε πως τον έχω δει

Και επειδή φοβήθηκε
Έτσι συλλογίστηκε

Τάχα δεν θα είναι φταίχτης, ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;
Και καλά του κάνουνε αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες
Άρχισε λοιπόν και κείνος
Από πάνω να χτυπά

Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας

"Επί ασπαλάθων ..."

"Επί ασπαλάθων ..." του Γ. Σεφέρη

Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού
πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν ακόμη ...

Γαλήνη.
- Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ' αυλάκια·
τ' όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από εκείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
"Τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει
"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κουρέλι".

Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος.

31 του Μάρτη 1971

«Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974» του Π. Βούλγαρη

Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ...

Διεθνές φεστιβάλ αφήγησης και τεχνών του λόγου, Κοζάνη 26-30 Απριλίου 2012

Αγαπητοί φίλοι και φίλες

θα χαρούμε να σας δούμε και φέτος στο Διεθνές φεστιβάλ αφήγησης και τεχνών του λόγου

που θα γίνει στην Κοζάνη από 26 ως 30 Απριλίου 2012.

Με ελάχιστα χρήματα, πολύ εθελοντισμό, πολλή δουλειά και έμπνευση, τα καταφέραμε.

Φετινός τίτλος "Απελευθέρωση".

Έρχεται κόσμος από Πολωνία, Γαλλία, Γουαδελούπη και πολλές πόλεις της Ελλάδας.

Κι εσείς με το καλό.

Γιορτάζουμε τα εκατόχρονα της απελευθέρωσης της Κοζάνης

και κάθε άλλο αγώνα απελευθέρωσης μαζί με το Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης.

Σύντομα, όπως φαίνεται, θα ξαναχρειαστεί να πιάσουμε την απελεύθερωση από την αρχή,

κι εμείς και τα παιδιά μας,

οπότε, ελάτε να πάρουμε κουράγιο. 

 Καλή Ανάσταση
Στέλιος Πελασγός

Για το πλήρες πρόγραμμα του φεστιβάλ επισκεφθείτε το διαδικτυακό μας τόπο 

Χριστός Ανέστη

Το Θείο Πάθος στη δυτική αγιογραφία

Το Θείο Μαρτύριο on PhotoPeach

Κική Δημουλά , Μεγάλη Πέμπτη

Μεγάλη Πέμπτη                         Κική Δημουλά

Υπαίθριος καιρός.
Κάτι ελιές πάνε να μαζέψουν ανήφορο.
Φορτωμένες.
Ο καρπός εισακούστηκε το παρελθέτω όχι.
Δεν θα εισπράξουν ούτε φέτος πατέρες
οι λιποψυχίες μας.

Ατελής η ελαιογραφία.
Να ξαναδοκιμάσω.

Κάτι ελιές πάνε να μαζέψουν ανήφορο.
Τα αργύρια φύλλα τους εποφθαλμιά
η αστραφτερή του τοπίου αγνότητα.
Φύσει καταδότρια η αθωότης.
Αυτή δεν μας παρέδωσε
για ελάχιστα ανεκπλήρωτα αργύρια
στην απώλεια της;

Να τονίσω λίγο Φαρισαίον απέναντι.
Τη θάλασσα.

Ο Μυστικός Δείπνος στη δυτική αγιογραφία

The Last Supper on PhotoPeach