Ένας μαρξιστής για τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στα σχολεία.
Δεν μαθαίνουμε τα λατινικά και τα ελληνικά για να μιλήσουμε, για να κάνουμε τους σερβιτόρους, τους διερμηνείς, τους εμπορικούς επιστολογράφους. Τα μαθαίνουμε για να γνωρίσουμε απευθείας τον πολιτισμό των δύο λαών, αναγκαία προυπόθεση του σύγχρονου πολιτισμού, δηλαδή για να είμαστε οι εαυτοί μας. Τη λατινική και την ελληνική γλώσσα τις μαθαίνουμε σύμφωνα με τη γραμματική, μηχανικά΄ υπάρχει όμως μεγάλη αδικία και είναι ανάρμοστη η κατηγορία για μηχανική και στεγνή διδασκαλία. Ἐχουμε να κάνουμε με παιδιά, τα οποία είναι ανάγκη να αποκτήσουν μερικές συνήθειες επιμέλειας, ακρίβειας, σωφροσύνης, ψυχικής συγκέντρωσης σε ορισμένα υποκείμενα που δεν μπορούν να αποκτηθούν χωρίς τη μηχανική επανάληψη πράξεων πειθαρχίας και μεθόδου. Ἐνας σαραντάχρονος μελετητής θα ήταν ικανός να καθίσει στο γραφείο του δεκαέξι ώρες συνέχεια αν στα παιδικά του χρόνια δεν είχε αποκτήσει, χάρη στον μηχανικό καταναγκασμό, τις κατάλληλες ψυχοσωματικές συνήθειες; Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μεγάλους επιστήμονες, χρειάζεται να αρχίσουμε από εκείνο το σημείο και να πιέσουμε ολόκληρο τον σχολικό χώρο για να αναδυθούν οι χιλιάδες ή εκατοντάδες ή και δεκάδες μόνο σπουδαίων επιστημόνων που κάθε πολιτισμός έχει ανάγκη.
Α. Gramsci, Quaderni del carcere στο Λ. Κάνφορα, Εμείς και οι Αρχαίοι, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2002, σελ.129-130
Δεν μαθαίνουμε τα λατινικά και τα ελληνικά για να μιλήσουμε, για να κάνουμε τους σερβιτόρους, τους διερμηνείς, τους εμπορικούς επιστολογράφους. Τα μαθαίνουμε για να γνωρίσουμε απευθείας τον πολιτισμό των δύο λαών, αναγκαία προυπόθεση του σύγχρονου πολιτισμού, δηλαδή για να είμαστε οι εαυτοί μας. Τη λατινική και την ελληνική γλώσσα τις μαθαίνουμε σύμφωνα με τη γραμματική, μηχανικά΄ υπάρχει όμως μεγάλη αδικία και είναι ανάρμοστη η κατηγορία για μηχανική και στεγνή διδασκαλία. Ἐχουμε να κάνουμε με παιδιά, τα οποία είναι ανάγκη να αποκτήσουν μερικές συνήθειες επιμέλειας, ακρίβειας, σωφροσύνης, ψυχικής συγκέντρωσης σε ορισμένα υποκείμενα που δεν μπορούν να αποκτηθούν χωρίς τη μηχανική επανάληψη πράξεων πειθαρχίας και μεθόδου. Ἐνας σαραντάχρονος μελετητής θα ήταν ικανός να καθίσει στο γραφείο του δεκαέξι ώρες συνέχεια αν στα παιδικά του χρόνια δεν είχε αποκτήσει, χάρη στον μηχανικό καταναγκασμό, τις κατάλληλες ψυχοσωματικές συνήθειες; Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μεγάλους επιστήμονες, χρειάζεται να αρχίσουμε από εκείνο το σημείο και να πιέσουμε ολόκληρο τον σχολικό χώρο για να αναδυθούν οι χιλιάδες ή εκατοντάδες ή και δεκάδες μόνο σπουδαίων επιστημόνων που κάθε πολιτισμός έχει ανάγκη.
Α. Gramsci, Quaderni del carcere στο Λ. Κάνφορα, Εμείς και οι Αρχαίοι, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2002, σελ.129-130
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου