Γεώργιος Κουλιανός
Πάντοτε φοβόμουν
την εντέλεια των άψογων δεικτών
προπαντός εκείνων που δείχνουν
των απογνώσεων το ρυθμικό πέρασμα
εκείνων που ξεσκεπάζουν
των μαχών το μυστικό αποτέλεσμα
πάντοτε με ξένιζε...
Πάντοτε φοβόμουν
την εντέλεια των άψογων δεικτών
προπαντός εκείνων που δείχνουν
των απογνώσεων το ρυθμικό πέρασμα
εκείνων που ξεσκεπάζουν
των μαχών το μυστικό αποτέλεσμα
πάντοτε με ξένιζε...
η συμπαιγνία των άπληστων δεικτών
στο παλιό ξύλινο ρολόι του τοίχου
(κι αυτού η παγωμένη στάση ύποπτη)
Η αγχωμένη βιάση προς το μεσονύχτι
το άσκοπο πήγαιν΄ έλα του εκκρεμούς
το εκκωφαντικό τικ τακ προς τον κωφάλαλο κόσμο
(τον απρόθυμο γι αφυπνίσεις κι αναμετρήσεις)
προσηλωμένοι σαν αγάλματα
σ΄ αυτό το επίμονο τικ τακ…
ίσως γι αυτό χάνουμε
όλους τους πολύτιμους ήχους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου