Άραγε τι αξίζει τον κόπο σε μια εποχή βιασύνης , όπου το ζητούμενο είναι πρωτίστως η ταχύτητα στην παραγωγή του αποτελέσματος κι όχι το ίδιο το αποτέλεσμα και η ποιότητα που το χαρακτηρίζει ; Γιατί να κοπιάζει κανείς , αφού ο κόπος πιθανόν να απαιτεί χρόνο ;
΄Αραγε αξίζει τον κόπο ο αγώνας για ένα αβέβαιο αποτέλεσμα , όταν νιώθεις αδύναμος να επηρεάσεις τις εξελίξεις ή πολύ περισσότερο , όταν η αίσθηση ότι οι εξελίξεις σε υπερβαίνουν είναι έντονη και κυρίαρχη ;
Σε μια κοινωνία σύγχυσης και ηθικής κρίσης που οι θεσμοί και οι ιδέες έχουν ευτελιστεί και έχουν πάψει να εμπνέουν , σε μια κοινωνία που ο σκοπός αγιάζει όλα τα μέσα και η ανάγκη πείθει για απραξία πώς να ορίσεις τι αξίζει τον κόπο ;
Κι αν δεν αξίζει τον κόπο να εγκαταλείψουμε τις βεβαιότητές μας για το ταξίδι του Οδυσσέα ή για να αναμετρηθούμε με τα όνειρά μας , η ύπαρξή μας δικαιώνεται όταν γίνεται ξένη , όταν στενεύουν καθημερινά τα όρια των ελπίδων μας ;
Μήπως η μιζέρια που την καλύπτει η απατηλή αίσθηση ασφάλειας που δίνει η υποταγή στο γνωστό , στο άνωθεν δοσμένο αξίζει περισσότερο ; Αν το κριτήριο είναι μόνο η πλούσια Ιθάκη , ίσως η απογοήτευση και η χαύνωση να είναι η απάντηση που αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε ...
΄Ισως πολύ απλά αξίζει ο κόπος , όταν στερεώνεται σε αξίες , όταν παλεύεις ενάντια σε ό,τι εξαθλιώνει την ύπαρξη , όταν μοχθείς ενάντια σε ό,τι σε αλλοτριώνει και δε σε αφήνει να ονειρεύεσαι την επόμενη μέρα και να βάζεις στόχους ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου